خردمند
به نازنین روزگارم؛
این زنانگیها را گریزی نیست؛
پر است از عاشقیها،
پریواریهای،
دلدادگیها،
حسهای مادرنه،
ماناییها...
و در فضای یک نگاه «ما» شدنها.
و تمام این ما شدنها را گریزی نیست،
حتی با نهیب روزگار!
و نمیدانی که روزگار یک زن
پُر است از عطر شمعدانیهایی
که به انتظار
پشت همین پنجرهها
به حُرم عاشقانهها و خیسی چشمها
پرورده شدهاند.
و نمیدانی که نگاه،
«زاده علاقه ست»
وقتی
دو چشم روشن عشق
بر دیدبان حضور میتابند.
نوشته شده در سه شنبه 92/3/7ساعت
11:35 عصر توسط زهرا حکیم آرا نظرات ( ) |
Design By : Pars Skin |