نمی‌دانم می‌دانی دلتنگی چیست؟ دلتنگ کیست؟ دلتنگی حال و هوای این روزهای من است. دلتنگ منم. نشسته‌ام پشت خروارها دوری! هر روز به امیدی؛ به خیال فردایی که اگر بادی بوزد، موافق این تپش‌های منظم و نامنطم قلب من باشد. خانه‌ات آباد، جانم را ویران کردی، و خانه دلم را تنگ‌تر از تنگ.

می‌دانی دلتنگی چیست؟ دلتنگی یک چیزی‌ست. از وسط دلت شروع می‌شود. تمام وجودت را می‌گیرد. حس می‌کنی دنیایت به اندازه یک نفس کشیدن هم فراخ نیست. رو به هر پنجره‌ که می‌نشینی، خاطره‌ای ذهن پریشانت را نوازش می‌کند. دلتنگ که باشی، و اگر دلتنگ‌تر شوی، بدتر دچار می‌شوی. و دچار عاشق است.

دلتنگ، دلتنگ، ... دچار،... من! و در آرزوی آن روزها که بودیم!

نوشته شده در دوشنبه 89/3/17ساعت 9:10 عصر توسط زهرا حکیم آرا نظرات ( ) |