برای بی‌نشان؛

وقتی که این همه بی‌نشانی، نشاندارت می‌کند، کجا به دنبال بی‌نشانی می‌گردی بانو، که تو را به واژه‌ای می‌توان خواند و ردّ نگاهت را تا زلال دلت می‌توان گرفت.

نوشته شده در چهارشنبه 90/7/27ساعت 8:35 صبح توسط زهرا حکیم آرا نظرات ( ) |