تنها "من" روزگار من! دور از تمام قيد و بند‌هاي اين جهاني، آرام و مقتدر...تنهاي "من" و هميشه‌ي "من"، هر آنچه نوشتم، از تو به عاريت بود- تقديمت:تو بهاري؟- نه،بهاران از توستاز تو مي‌گيرم وام،هوس باغ و بهارانم نيستاي بهين باغ و بهارانم تو!