چقدر خوب ميشد آدما يه کم به خودشون کمک ميکردن و يه کم براي وجود نازنينشون ارزش قائل ميشدن...همش دلم ميخواد يه جوري به اين آدما بگم باور کنيد اگر يه کم به خودتون سختي "آگاهي" رو بديد وضع همه خوب ميشه؛ باور کنيد هيچ کس هيچ روزي براي کمک از راه نميرسه...همون چيزي که نويسنده بهش رسيده کيمياي ما آدماس..."خرد" چاره درد ماس...خوشا به حالت خردمند...